Literatura dla rodziców

Bycie rodzicem to jedno z najpiękniejszych, ale i najbardziej odpowiedzialnych zadań, które stawia przed nami życie. Tym bardziej trudne, że nie uczą nas tego w żadnej szkole i sukcesu nie zapewni zdobyty certyfikat. Chcemy wywiązać się z niego jak najlepiej, bo chodzi o NASZE DZIECKO – jego szczęście i przyszłość. Każdemu nieraz trafiają się trudne, zaskakujące momenty, a ilość obowiązków potrafi przytłoczyć. Warto wówczas sięgnąć po literaturę fachową. Zamieszczamy poniżej listę pozycji, które naszym zdaniem warto poznać, poszukując wsparcia i odpowiedzi na nurtujące pytania.

• Adele Faber, Elaine Mazlish – Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały. Jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły.
• Magdalena Bigaj – Wychowanie przy ekranie.
• Nicola Schmidt – Jak nie ranić własnego dziecka? O wychowaniu bez awantur.
• Carl Naumburg – Jak nie krzyczeć na swoje dziecko.
• Elaine N. Aron – Wysoko wrażliwi rodzice.
• Joanna Steinke – Kalembka – Dodaj mi skrzydeł! Jak rozwijać u dzieci motywację wewnętrzną?
• Agnieszka Stein – Dziecko z bliska. Zbuduj dobrą relację.
• Adele Faber, Elaine Mazlish – Rodzeństwo bez rywalizacji.

Małgorzata Ragus, Ewa Sadkowska

Ćwiczenia manualne i grafomotoryczne

Szanowni Rodzice,

na przestrzeni ostatnich kilku lat obserwujemy w naszej szkole wciąż wzrastającą liczbę uczniów, u których stwierdzamy zaburzony grafizm pisma, a w konsekwencji diagnozę poradni psychologiczno- pedagogicznej potwierdzającą dysgrafię.  Dysgrafia pochodzi z języka greckiego od czasownika grapho – „piszę”, „rysuję” oraz od przedrostka dys. Są to trudności w opanowaniu właściwego poziomu graficznego pisma (tzw. brzydkie pismo). Dysgrafia wyraża się w formie zniekształceń strony graficznej pisma, takich jak niedokładności w odtwarzaniu liter, złe proporcje liter w wyrazie, brak połączeń liter, brak należytego odstępu między literami i wyrazami, brak równomiernego i jednolitego położenia pisma, niepoprawne zagęszczenie liter. Estetyka zeszytów i prac ucznia z dysgrafią pozostawia więc wiele do życzenia. Coraz częściej nasi uczniowie mają wskazania do pisania prac pisemnych na klawiaturze, nawet podczas egzaminu po klasie ósmej. Na zajęciach korekcyjno- kompensacyjnych organizowanych na terenie szkoły staramy się rezerwować czas na ćwiczenia grafomotoryczne. Zdajemy sobie jednak  sprawę, że jest to kropla w morzu potrzeb. Terapia musi byś systematyczna i najczęściej długotrwała. Chciałyśmy zachęcić Państwa do zabawy z dziećmi w domu, ponieważ takie zadania są przyjemne i mogą angażować i aktywizować wszystkich członków rodziny. Rodzic może wspomóc dziecko w ich rozwoju poprzez zabawę, ćwiczenia manualne i ruchowe oraz zachęcanie do eksperymentowania z różnymi narzędziami i materiałami.

Czym są ćwiczenia grafomotoryczne?

Ćwiczenia grafomotoryczne to specjalnie dobrane aktywności, które mają na celu rozwój umiejętności pisania i rysowania u dzieci. Polegają na usprawnianiu koordynacji ręki, oka i mózgu, co jest niezbędne do precyzyjnego wykonania rysunków, wzorów i liter. Zadaniem ćwiczeń grafomotorycznych jest pomoc dziecku w osiągnięciu gotowości do nauki pisania. Służą one także korygowaniu nieprawidłowej techniki rysowania. Ważną funkcję w tym zakresie ma do spełnienia nie tylko nauczyciel, lecz przede wszystkim rodzice dziecka.

   Jakie ćwiczenia rozwijają grafomotorykę?

Ćwiczenia manualne usprawniające małe ruchy ręki: dłoni, nadgarstka i palców:

• montowanie konstrukcji z gotowych elementów (klocków, krążków itp.),
• układanki płaskie (obrazkowe, geometryczne), klockowe, wtyczkowe z zachowaniem stopniowania trudności: na wzorze, według wzoru i bez wzoru (z pamięci lub z domysłu),
• lepienie z plasteliny (modeliny i innych tworzyw), zaczynając od prostych form, jak kulki lub wałeczki, do coraz bardziej złożonych, wymagających łączenia różnych elementów,
• wyklejanie plasteliną konturów,
• nawlekanie koralików, przewlekanie sznurków przez otworki w tekturkach,
• zwijanie sznureczka, wężyka igelitowego według wzoru, np. spirali, kwadratu itp.,
• wycinanie z papieru z uwzględnieniem stopnia trudności: cięcie po linii prostej, falistej, wycinanie form geometrycznych i konturowych rysunków,
• wycinanki, naklejanki z papieru, materiału, włóczki itp.,
• wydzieranki, naklejanki,
• szycie ściegiem fastrygowym, przewlekanie igły z nitką przez otworki w tekturze,
• składanki papierowe (łódeczki, samoloty, czapki itp.),
• ćwiczenia sprawnych ruchów palców i rozluźniające napięcie mięśniowe, np. naśladowanie gry na pianinie, pisanie na maszynie, odtwarzanie rytmu deszczu, strząsanie wody z palców, wytrzepywanie piasku z rękawa itp.,
• stemplowanie (stempelki konturowe zwierząt, kwiatów, samochodów itp.), tworzenie za pomocą stempli kompozycji z figur geometrycznych.

Ćwiczenia graficzne usprawniające drobne ruchy ręki ułożonej w pozycji jak przy pisaniu:

• kolorowanie, czyli zamalowywanie kredkami małych przestrzeni (konturów geometrycznych, konturów stempelków, obrazków z książeczek do malowania),
• obrysowywanie przedmiotów i rysowanie z użyciem szablonów figur geometrycznych i nieskomplikowanych przedmiotów, według stopnia trudności: szablony wewnętrzne (wycięty otwór w tekturce lub tworzywie) i szablony zewnętrzne (wycięty kształt do obrysowania),
• pogrubianie konturów, czyli wodzenie po wzorze figur geometrycznych, prostych szlaczków (wysokości 3-4 cm), konturów obrazków,
• kopiowanie rysunków przez kalkę techniczną (także rysowanie na matowym szkle i na folii),
• rysowanie wzorów po śladzie kropkowym lub kreskowym,
• rysowanie po śladzie bez odrywania ręki,
• kreskowanie i wypełnianie konturów kolorem za pomocą równoległych kresek poziomych lub pionowych (z zachowaniem kierunków od lewej do prawej i od góry do dołu),
• rysowanie szlaczków i kształtów literopodobnych w liniaturze, w zmniejszającym się stopniowo wymiarze aż do liniatury zeszytu, według stopnia trudności: wodzenie po wzorze, kończenie rozpoczętego wzoru i odwzorowywanie,
• odwzorowywanie rysunków – czyli przerysowywanie ich zgodnie ze wzorem,
• odtwarzanie układów linearnych z elementów powtarzających się cyklicznie, różniących się kształtem lub kolorem (np. kwadrat, kółko, trójkąt, białe kółko, czerwone kółko, niebieskie kółko itp.) w liniaturze, zgodnie z kierunkiem pisania,
• rysowanie szlaczków obrazkowych (układów linearnych) w liniaturze, zgodnie z kierunkiem pisania,
• dyktando graficzne – na papierze kratkowym dziecko robi punkt i dalej rysuje pod dyktando, tj. wg poleceń dorosłego, np. dwie kratki w dół, trzy kratki w prawo, jedna w lewo,
• łączenie punktów,
• rysunki dowolne kredkami świecowymi lub ołówkowymi,
• labirynty,
• rysowanie „leniwych ósemek” w powietrzu i na kartce
• rysowanie pod dyktando, inaczej dyktando graficzne – na papierze kratkowym dziecko robi punkt i dalej rysuje pod dyktando, tj. wg poleceń dorosłego, np. dwie kratki w dół, trzy kratki w prawo, jedna w lewo,
• rysowanie linii poprzez łączenie punktów, np. dyktanda (krzyżówki) graficzne – łączenie punktów A1 i C3 itp.

Pomysły na takie zabawy można znaleźć w Internecie, np.:

https://www.p243.waw.pl/wp-content/uploads/2020/03/Karty-pracy-GRAFOMOTORYKA.pdf

Życzymy udanej zabawy

Pedagodzy specjalni: M. Ragus, E. Sadkowska

Szanowni Rodzice!

Zgodnie z komunikatem CKE z dnia 20 sierpnia 2024 r. przekazujemy Państwu informacje, na temat możliwych dostosowań przewidzianych dla uczniów klas ósmych na egzaminie w 2025 r.

Dostosowuje się warunki i formy przeprowadzania egzaminu ósmoklasisty do potrzeb następujących uczniów:

• zdających ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, w tym:

– niepełnosprawnych,

– niedostosowanych społecznie,

– zagrożonych niedostosowaniem społecznym,

– posiadających opinię PPP o specyficznych trudnościach w uczeniu się,

• uczniów, o których mowa w art. 165 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (cudzoziemców),
• uczniów – obywateli Ukrainy, których pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest uznawany za legalny na podstawie ustawy z dnia 12 marca 2022 r. o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa albo którzy przebywają legalnie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w przypadku gdyprzybyli na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z terytorium Ukrainy od dnia 24 lutego2022 r. w związku z działaniami wojennymi prowadzonymi na terytorium tego państwa,zwanych dalej uczniami – obywatelami Ukrainy

Dostosowanie form egzaminu ósmoklasisty polega na przygotowaniu odrębnych arkuszy dostosowanych do potrzeb i możliwości zdających.

Dostosowanie warunków przeprowadzania egzaminu ósmoklasisty polega między innymi na:
1) zminimalizowaniu ograniczeń wynikających z niepełnosprawności, niedostosowania społecznego lub zagrożenia niedostosowaniem społecznym ucznia,
2) zapewnieniu uczniowi miejsca pracy odpowiedniego do jego potrzeb edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych,
3) wykorzystaniu odpowiedniego sprzętu specjalistycznego i środków dydaktycznych,
4) odpowiednim przedłużeniu czasu przewidzianego na przeprowadzenie egzaminu ósmoklasisty,
5) ustaleniu zasad oceniania rozwiązań zadań wykorzystywanych do przeprowadzania egzaminu ósmoklasisty, uwzględniających potrzeby edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne ucznia,
6) zapewnieniu obecności i pomocy w czasie egzaminu ósmoklasisty nauczyciela wspomagającego ucznia w czytaniu lub pisaniu z zakresu danego rodzaju niepełnosprawności, niedostosowania społecznego lub zagrożenia niedostosowaniem społecznym, jeżeli jest to niezbędne do uzyskania właściwego kontaktu z uczniem lub pomocy w obsłudze sprzętu specjalistycznego i środków dydaktycznych.

W poniższej tabeli znajduje się wykaz uczniów, którym przysługują odpowiednie dostosowania i na jakiej podstawie możliwe jest ich uzyskanie:

5. Zaświadczenie o stanie zdrowia, o którym mowa w pkt 4.4. oraz 4.9., lub opinię poradni psychologiczno-pedagogicznej, o której mowa w pkt 4.5. oraz 4.6., przedkłada się dyrektorowi szkoły nie później niż do 15 października 2024 r. W sytuacjach losowych zaświadczenie lub opinia mogą być przedłożone w terminie późniejszym, niezwłocznie po otrzymaniu dokumentu.
6. Opinia rady pedagogicznej, o której mowa w pkt 4.6., 4.7. i 4.8., jest wydawana na wniosek:

 1) nauczyciela lub specjalisty wykonującego w szkole zadania z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej, prowadzących zajęcia z uczniem w szkole, po uzyskaniu zgody rodziców9 albo pełnoletniego ucznia, lub

2) rodziców albo pełnoletniego ucznia.

7. Dla uczniów wymienionych w pkt 4.2.–4.6. nie przygotowuje się odrębnych arkuszy egzaminacyjnych. Dla uczniów wymienionych w pkt 4.7. nie przygotowuje się odrębnych arkuszy egzaminacyjnych z języka obcego nowożytnego.

Dokładne informacje na temat, komu i jakie dostosowania przysługują, znajdą Państwo w  specjalnym komunikacie CKE- link:

https://cke.gov.pl/images/_EGZAMIN_OSMOKLASISTY/2025/komunikaty/20240820%20E8_25%20Komunikat%20o%20dostosowaniach%20w_FIN.pdf

Bardzo prosimy zapoznać się z powyższym komunikatem.

Z wyrazami szacunku,
Pedagodzy specjalni:
Małgorzata Ragus, Ewa Sadkowska