Logopeda

Zadania logopedy i cele terapii

ZADANIA LOGOPEDY SZKOLNEGO:

• diagnozowanie logopedyczne, w tym prowadzenie badań przesiewowych w celu ustalenia stanu mowy uczniów;
• prowadzenie zajęć logopedycznych oraz porad i konsultacji dla uczniów i rodziców w zakresie stymulacji rozwoju mowy uczniów i eliminowania jej zaburzeń;
• podejmowanie działań profilaktycznych zapobiegających powstawaniu zaburzeń komunikacji językowej we współpracy z rodzicami uczniów;
• wspieranie nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych i innych specjalistów w udzielaniu pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

PODSTAWOWE CELE TERAPII LOGOPEDYCZNEJ:

• Kształtowanie prawidłowej mowy poprzez eliminowanie zaburzeń w zakresie strony fonetycznej, leksykalnej i gramatycznej wypowiedzi.
• Stymulowanie opóźnionego rozwoju mowy.
• Doskonalenie wymowy i korygowanie wad wymowy.
• Wdrażanie do praktycznego wykorzystania nawyków poprawnej wymowy przyswojonej w toku ćwiczeń.
• Rozwijanie umiejętności budowania swobodnej wypowiedzi w poprawnej formie gramatycznej, płynnie i wyraźnie.
• Wzbogacanie słownika.
• Zachęcanie uczniów do twórczej aktywności słownej.

Szanowni Rodzice!

Rozwój mowy jest jedną z ważniejszych umiejętności, jaką zdobywa dziecko. Trwa on przez wiele lat i przebiega w indywidualnym rytmie. Dziecko, które idzie do pierwszej klasy powinno wymawiać wszystkie głoski prawidłowo, mieć bogate słownictwo dotyczące jego życia, otoczenia, umieć budować poprawne pod względem gramatycznym i logicznym zdania. Prawidłowa wymowa ma duże znaczenie dla powodzenia w nauce czytania i pisania. Bez względu na przyczynę wystąpienia zaburzeń mowy (wad wymowy) należy podjąć jak najwcześniej działania terapeutyczne.

Serdecznie zapraszamy do współpracy, ponieważ skuteczność i powodzenie terapii zależy w dużej mierze od Was Rodziców!!! 

*************

Wady wymowy naszych dzieci

Najczęściej stwierdzanym rodzajem wad wymowy jest dyslalia, polegająca na niemożności prawidłowego wymawiania dźwięków (głosek). Nieprawidłowość w realizacji może dotyczyć jednej, wielu, a nawet kilkunastu głosek. Zaburzenia dźwiękowej strony języka przejawiają się zwykle deformacją (dyslalia właściwa), w wyniku czego powstają dźwięki nie należące do zasobu głosek języka polskiego. Najczęściej występujące u dzieci rodzaje wad wymowy (dyslalia) to:

• Seplenienie międzyzębowe to wada wymowy polegająca na wsuwaniu języka między zęby przy wymowie głosek: s, z, c, dz, ś, ź, ć, dź, sz, ż, cz, dż.
• Seplenienie boczne można zauważyć, gdy podczas mówienia głosek: s, z, c, dz, ś, ć, ź, dź, sz, ż, cz, dż strumień powietrza uchodzi bokiem, a język ułożony jest niesymetrycznie.
• Seplenienie proste występuje, gdy głoski : s, z, c, dz, ś, ź, ć, dź, sz, rz, cz, dż są przez siebie zastępowane.
• Reranie zauważamy, gdy dziecko nie wymawia głoski r i jest przez j lub l. Niekiedy r wymawiane jest nieprawidłowo: wargowo, tylnojęzykowo, gardłowo (tzw. r francuskie).
• Kappacyzm to wada wymowy przejawiająca się w zamienianiu głoski k na t oraz g na d.
• Zdarza się, że podczas mówienia głoski dźwięczne zastępowane są przez ich bezdźwięczne odpowiedniki. Mówimy wtedy o mowie bezdźwięcznej.
• Nosowanie, to wymawianie głosek ustnych „ przez nos” oraz trudności w wymowie głosek nosowych.
• Lambdacyzm to wada polegająca na nieprawidłowej wymowie głoski l.
• Wspomniane wady wymowy nie pozostają bez wpływu na przebieg procesów nauki czytania i pisania. Pamiętajmy zatem, że dziecko pisze i czyta, tak jak mówi. Zanim dziecko zapisze jakiś wyraz, zazwyczaj najpierw go wymawia (głośno, cicho, czy w myślach). Jeżeli zamiast słowa „czapka” powie „capka”, to prawdopodobnie, tak właśnie napisze. W związku z tym powinniśmy dołożyć wszelkich starań, żeby mowa dziecka była poprawna.

Zachęcamy do ćwiczeń!